Don Llucio, estiñazáu polos nervios y viendo tamién al so segundu apellíu aborronar nos infiernos, llevantóse de sópitu de la siella, nel mesmu momentu que la so mano zurda facía esnalar pel aire la vela cola que s'allumaba desque-y cortaren la lluz por falta pagu y que, dempués de dar dos picos picaños circenses, foi allunizar sobre'l sofá de piel de merucu que comprare recién y que-y costare, non sólo un güeyu la cara, sinón la cara entera, nel comerciu pa xente d'altu escaniellu y más altu entá ringurrangu, "Tonto's Amí". De sutrucu'l sofá entamó amburar neto a un borrón de morgazu ya'l probe Santo salió perdiendo'l calzón como un obús a garrar un calderu d'agua na bañera, xusto nel momentu que la radio anunciaba, per enésima vegada dende había unes hores, el corte del suministru que l'ayuntamientu fixere dende les tres de la madrugada pa iguar una avería causada pola cayida d'un meteoritu con puntería certera sobre la rede d'abastecimientu.
¡Nun podía ser!. El probe señor Calzón, más blancu que la mente d'un amnésicu, empobinó entós pal armariu'l cuartu col envís de garrar una manta zamorana cola que matar el fueu qu'amenazaba la vida de los merucos camudaos en sofá. Ensin vagar p'andar con caxigalines, arrefundióla enriba'l fueu y mangóse tamién él enriba a espatuxar y esparabaniar asemeyando talamente tar interpretando una danza ritual zulú. Dempués d'unos minutos, lo que fueren llames camudaron nuna columna prieta afumando al forzáu bomberu neto a un chorizu de Tinéu. Cuando s'espardió la fumarea púnxose Don Llucio a contemplar aquel desastre y ¡arreniego del degorriu!, nun matare'l fueu cola manta zamorana, sinón col abrigu de pelleya de tígare asiáticu de la so amada Casisói, pasando nel intre de ser prenda naguada por cualquier reina del horterismu a camudar en felpeyu inservible y chamuscáu.
Don Llucio nun aguantó más. Prindáu pola infelicidá más absoluta, zarró los güeyos, reculó unos pasos, y tirose pela ventana col envís d'abandonar definitivamente esti mundu cruel y traidor, dexando como despidida una bona testeriada contra la marcación y escaeciendo llastimosamente que vivía nun primer pisu y que, xusto enfrente, mostraba los sos obleros peraguzaos una chumbera descomanada...
