Restallen los gárabos na foguera. Suenen los regodones cutíos. Hai trepe tresnando lláscares, güesos y pelleyes.
Ruxe'l ríu allabaxones nes coraes de la cueva furando'l so calce cada vez más fondu. Los pingolexos goterien. La escuridá respiga.
Nun requexu, la lluz de la cañamina alluma la parede. El xamán ta p'acabar la imaxe d'aquel mamuth que da coruxía. Esparde un mogote d'ocre p'hacia u s'afaya'l coral...
Fuera sigue falopando y tarazando’l fríu.
El clan esmordigaña los últimos cachos de carne. N'acabando, otra vuelta va tornar la fame.
Cola alborada ye mester salir a cazar. Sollertes y arrechos pa cuando'l mamuth, que pecigaña agora pente solombres nel somantu'l so abellugu, camude en xigantescu y real so la lluz del día.
