Ello yera qu'había nun pueblu de pa escontra Caborana un rapaz roxu y maizón que yera siempre mui arteru pa iguar xiblatos, vigulinos de maíz y tola enxareyada de tarecos musicales colos que-yos presta enredar a los rapacinos. Les cornetes que tresnaba desendolcando una corteya de castañal y aguantándola con un espetu teníen sonadía abonda pela rodiada. Tamién se-y entamaba perbién tocar toos aquellos trebeyos sonoros que facía y miániques que prestaba sintilu a esgaya.
Pero pintó qu'un día la so familia y elli tuvieron qu'emigrar mui lloñe, p'América, y dende entós namás que sabíen de les sos coses por mor de les cartes que dacuando-yos escribíen a unos parientes que dexaren en pueblu. Enterárense asina que'l guah.e siguiere col so enclín musiqueru y que, sigún foi escutruxando y faciéndose mayor, convirtiérase nun famosísimu trompetista d'un son que llamaben "swing", que se llevaba muncho per entós. Asina que, polo que se ve, yá de ñeñu tenía madera pal aquello de la música. Enxamás tornó pal llugar au se criare, pero siempre ye prestoso saber qu'un de los nuestros triunfa na vida per ende p'acullá alantre.
¡Ah, recóime, que casi se m'escaez!. Tamién me cuntó'l vieyu mariñán que los collacios punxéren-y de nomatu Trumpeta, que yera como nel so falaxe se dícía del que yera trompetista. Eso de mano, porque dempués acortáron-y el nome, como se fai en munchos sitios davezu, y entós llamáronlu, cenciellamente, Trump. Y dicen que tuvo un fíu, pero que nun salió aficionáu a la música como elli, magar heredare'l nomatu del pa. El so rapacín tenía más enclín pal aquello de los negocios. Y cunten que bien ceo fíxose riquísimu y hasta dellos aseguren qu'aportare a presidente del so país y too. Pero esto cabero deben ser yá desaxeraciones de xente aficionao a los bilordios y coses asina, que tampoco nun hai que se pasar...
